ده نکته مهم قبل از سفر به چین
1- قیمت ها در چین بالاست تصور من از چین جایی بود که همه چیز ارزون و بهشت خریده در صورتی که اصلا اینطور نبود.نپرسید چرا چون من هم متوجه نشدم جنس های ارزون چینی داخل کشور از کجای چین میاد؟
2- تصور من از چین کشور کمونیستی و فقیری بود ولی اصلا اینطور نیست و دراین چند روز به قدری ساختمان شیک و بلند و بنز و بی ام و لامبورگینی و… دیدم که کلا نظرم عوض شد.
3- چینی ها مردمی بسیار شاد، خوشحال، همیشه خندان ،صبورو سخت کوش هستند.
4- دوستان در سفرنامه ها گفته بودن دزد و جیب بر زیاده.خدارو شکر به چشم ما که نخورد ولی خودم به عینه دیدم که دوچرخه ها و موتور هاشون رو با یه قفل کوچیک قفل میکنن اونم نه مثله ما به میله ای چیزی خیلی راحت دور لاستیک و به امان خدا.
5- به نظر من برای خرید سوغاتی و لوازم تزئینی و اسباب بازی شانگهای مخصوصا بازارچه باغ یویوآن بهترینه هم تنوع جنس ها بالاست و قیمت ها مناسب.قیمت پوشاک در پکن مناسب تره.
6- گوگل در چین فیلتره و همینطور گوگل مپ.در ایران جاهایی که میخواید برید رو علامت بزنید که اونجا به مشکل بر نخورید.
7- اپلیکیشن مترو پکن وشانگهای رو حتما دانلود بکنید خیلی به درد بخوره نقشه شهر رو هم داره.ایستگاه مقصد و مبدا رو میزنید خودش بهتون نشون میده که چطور باید برید حتی محل تعویض خط رو هم نشون میده همینطور قیمت.در ضمن مترو خیلی خلوته تا نرید و نبینید باورتون نمیشه.
8- حتما از ایران یه مقدار یوآن ببرید تا مجبور نشید پولتون رو در فرودگاه چنج بکنید.چین صرافی نداره.در فرودگاه هر 100 دلار رو 575 یوآن و در هتل 600 یوآن چنج میکردن.همون 100 دلار رو من تو بانک چین چنج کردم 649 یوآن.
شانگهای بانک زیاد داره و بانک هاش خلوته بر عکس در پکن بانک کم و حسابی شلوغه. معمولا جلوی بانک ها افرادی مثله خیابون فروسی خودمون هستن که دلار براتون چنج میکنن به اونا اعتماد نکنید.با پاسپورت برید داخل و به راحتی پولتون رو چنج بکنید مطمئن تره.
9- حتما دیکشنری انگلیسی به چینی رو دانلود بکنید خیلی کارایی داره.
10- برای خرید سیم کارت فرودگاه محل مناسبی نیست داخل شهر اکثر سوپر مارکت ها سیم کارت دارن،4 جی هست 120 یوآن.
من و خانواده ام عاشق سفریم بعد سفر از مالزی مقصد بعدی سفرمون رو چین انتخاب کردیم و بعد از کلی تحقیق تصمیم بر این شد که این بار سفر بدون تور رو تجربه بکنیم به چند دلیل:
– در سفر های قبل با تور دیده بودم که برخورد پرسنل هتل ها با تورهای ایرانی اصلا خوب نیست و بین مسافران ایرانی تور ها و باقی مسافران فرق میگذارن.
– کلا شلوغی تور و بعضا ناهماهنگی هاشون رو دوست ندارم.
– به نظر من سفر شخصی البته با همون پرواز و هتل تور به مراتب ارزان تر است.
– هتل هایی که مد نظر آژانس هاست امتیاز پایینی در سایت های رزرو هتل ها دارند هرچند که اکثرا 5 ستاره هستن.
– پرواز آژانس ها به چین اکثرا ایران ایره که ارزون ترین نرخ پرواز رو داره و فقط رفت و برگشت به پکن میباشد.
– تمامی آژانس ها ویزای گروهی برای مسافران میگیرن که ارزون تره و دردسر های خاص خودش رو داره.برای گرفتن کارت پرواز و تحویل چمدان ها و … باید تمامی افراد بین 10 تا 5 نفر حاضر باشن که با توجه به بی نظمی ما ایرانی ها دردسر زیاد داره.
– برای سفر بین پکن و شانگهای تمامی تورها رفت به پکن، سفر با هواپیما یا قطار به شانگهای اقامت در شانگهای و دوباره برگشت به پکن و پرواز به ایران دارند و به این ترتیب دو روز از سفر در راه هدر میرود.
این چند دلیل و هیجان سفر بدون تور باعث شد که این بار سفر بدون تور رو تجربه بکنیم.
تاریخ سفر 20 اردیبهشت ماه به پکن و و تاریخ برگشت28 اردیبهشت از شانگهای با پرواز ماهان. سفر بین پکن و شانگهای با قطار سریع والسیر.
آخر های دی ماه بلیط هواپیمایی ماهان از آژانس، 1 نفر به قیمت 2141500 تومان و 4 نفر به قیمت هر نفر 2371500 تومان خریداری شد.رزرو هتل ها از سایت معتبر booking.com انجام شد. پکن چهار شب هتل 5ستارهthe emperor Beijing qianmen یک اتاق سه تخته و یک اتاق دو تخته به قیمت 998 دلار و 15 درصد حق سرویس.
سه شب شانگهای هتل چهار ستاره shanghai bund south china harbour view hotel سه اتاق به قیمت 807 دلار و 15 در صد حق سرویس رزرو شد.برای رزرو از ویزا کارت دوست خوبم احمد استفاده کردم.
موقع رزرو هتل حتما حواستون باشه هتل هایی رو اتنخاب بکنید که کنسلی رایگان داشته باشند.البته اگه شرایط تحریم کشورمون رو ذکر بکنیدحتما بدون ویزا کارت هم قبول میکنن. هستند هتل هایی که برای رزرو، شماره کارت نخوان ُپس نگران نباشید.
حالا تنها کاری که برای سفر مونده بود تحقیق بود و انتظار.اینو به جرات میتونم بگم که سفرنامه ای راجع به چین نبود که من نخونده باشم. تحقیق راجع به سفر یک ماهی زمان برد.برای تک تک روزها صبح و عصر برنامه ای جداگانه ریخته شد آدرس جاهای دیدنی و ایستگاه های مترو و فاصله ها از هتل همگی چک شد.رزرو بلیط قطار بین شهری از سایت وزین travelchinaguide.com انجام شد.
این سایت آدرس تمام جاهای دیدنی و مسیر ایستگاه های مترو و اتوبوس و ساعات و قیمت بازدید رو داره.حتما قبل از سفر به چین سری به این سایت بزنید.دیگه کاری جز انتظار نمونده بود.
اواسط فروردین ماه کنجکاویم باعث شد که قیمت بلیط هواپیمارو چک بکنم با کمال تعجب بلیط ارزان شده بود منتها برای سه نفر بیشتر جا نداشت(بلیط ها دو نوع اند سیستمی و چارتری بلیط سیستمی رو میشه هر زمان که خواستید با جریمه 120 هزار تومانی تغییر تاریخ بدید و با جریمه 250 هزار تومانی کنسل کرد.بلیط چارتری رو نه میشه تغییر تاریخ داد نه کنسل کرد) دو سه روز قبل و بعدش هم جا نمیداد ولی پرواز رفت به شانگهای 20 اردی بهشت و برگشت 28 و 29 اردیبهشت جا میدادهر نفر 1961000تومان(پرواز از تهران تا پکن حدود 6 ساعت و برگشت حدود 8 ساعت زمان میبره و پرواز تهران شانگهای حدود 8 ساعت و برگشت 10:30 زمان میبره که ده ساعت و نیم زمان خیلی زیادیه برا تو هواپیما موندن) این شد که ریسک کردم و جریمه کنسلی رو هم پرداخت کردم و پرواز رو عوض کردم با این حال از ماهان 580 هزار تومان طلب کار شدم که ظرف ده روز به حسابم واریز شد و یک روز به سفرمون اضافه شد.
تاریخ رزرو هتل و بلیط قطار هم بدون مشکلی تعویض کردم و هتل شانگهای رو برای 4 شب سه اتاق به قیمت 1076 دلار به علاوه 15 درصد حق سرویس رزرو کردم.
ویزای انفرادی توریستی چین رو نفری 110 دلار گرفتم و یه هفته ای حاضر شد فقط حواستون باشه که ویزای توریستی انفرادی زمان 30 روزه داره و این 30 روز از زمان ورود پاسپورت در سفارت حساب میشه. بالاخره 20 اردیبهشت فرا رسید پرواز ساعت 21:45 از فرودگاه امام خمینی انجام میشد.ساعت 17:30 فرودگاه بودیم و ماشین رو در پارکینگ روباز پارک کردیم نمیدونم چراهیچ وقت داخل پارکینگ مسقف جا نیست ؟
تحویل بار و گرفتن کارت پرواز به راحتی انجام شد.(یه تشکر هم بکنم از کادر پرواز،دیدن پدرم در حرکت مشکل داره وجای مناسبی در هواپیما بهش دادن.سال قبل موقع برگشت از مالزی با پرواز آسمان از مسئول کانتر که آقای ایرانی فوق العاده بی ادبی بود خواستم که حداقل جای پدر و مادرم رو بغل پنجره که دونفره هست بدن نه تنها نداد بلکه ما پنج نفر رو انداخت ردیف وسط درست جلوی درب دستشویی مهمانداراشون رو که دیگه نگو.به نظر من ماهان یکی از بهترین ایرلاین های ایرانیه هم از نظر کادر پرواز هم از نظر تمیزی و نو بودن هواپیماها)داخل هواپیما برگه ای بهمون دادن که یه سری اطلاعات میخواست اسم و فامیل و تاریخ اتمام ویزا و محل اقامت.
روز اول
پرواز بدون تاخیر حدود ساعت 10 صبح در فرودگاه شانگهای به زمین نشست.چک کردن ویزا و پاسپورت زمان برد به خصوص اینکه چند نفر از هموطنان که جلوی ما بودن به مشکل برخورده بودن و خیلی معطلشون کردن آخرش هم نفمیدم که راهشون دادن یا ندادن و مشکلشون عدم رزرو هتل بود.
یادتون باشه حتما وچر هتل و بلیط برگشت همراهتون باشه.بعد از نیم ساعت معطلی مهر ورود به چین در پاسپورتمون زده شد و رسما وارد چین شدیم.چمدون هارو تحویل گرفتیم و به سمت درب خروج رفتیم.فرودگاه شانگهای برای داخل شهر مترو داره هر نفر 50 یوآن.
پنج نفری رفتیم سمت خروجی تاکسی ها(در چین دو مدل تاکسی هست یه سری تاکسی معمولی و یه سری مثل ما تاکسی تلفنی،تاکسی تلفنی با APP کار می کنند شخص با گوشی خودش در خواست تاکسی میده ومکان رو مشخص میکنه و APP تاکسی های نزدیک اون شخص و مبلغ مورد نظر تا مقصد رو نشون میده و نزدیک ترین تاکسی به فرد مورد نظر شخص رو سوار می کنه کرایه تاکسی هم از حساب مسافر به حساب راننده واریز میشه،چه جالب)تاکسی های معمولی فرودگاه ون نداشتن و ما دو تا تاکسی گرفتیم میدونستم حدود کرایه تاکسی تا هتل 200-150 یوآنه و از ایران 300 یوآن برده بودم .
دوتا تاکسی گرفتیم و قیمت رو 200 یوآن گفتن چونه زدیم و گفتیم 150 یوآن قبول نکردن.بهشون 300 یوآن رو نشون دادم و گفتم همینقدر بیشتر نداریم اگه میخواید ما رو با این مبلغ ببرین به چینی با هم صحبت کردن و قبول کردن.
مسیر،اتوبان و بدون ذره ای ترافیک. بعد از نیم ساعت و گذر از خیابان باند به هتل رسیدیم 300 یوآن رو بهشون دادم ولی قبول نمی کردن و 400 یوآن میخواستن، از اونا اصرار از ما انکار که یکیشون گفت زنگ میزنه پلیس میاد مجبور شدیم و 400 یوآن رو بهشون دادیم (برادرم از هتل 100 دلار چنج کرد)البته تاکسی متر هم 185 یوآن رو نشون میداد.
با خودم گفتم عجب کشوری اومدیم عجب آدمای مزخرفی داره؟این اولین وآخرین برخورد بدی بود که در چین باهامون شد.
چک این هتل خیلی زود انجام شد و کارمند هتل ازمون درخواست 1320 دلار برای 4 شب اقامت و 80 دلار بابت دپوزیت کرد.فقط یه مشکل پیش اومده بود اونم این بود رقم درخواستی اونا با رقمی که من حساب میکردم 160 دلار اختلاف داشت و متوجه نمیشدم این اختلاف از کجاست،خلاصه 1400 دلار رو دادیم و و اتاق ها رو تحویل گرفتیم.هتل دقیقا روبروی برج تلویزیونی اورینتال پرل قرار داره.
(بعد از دو روز متوجه اختلاف حساب شدم کارمند هتل هر 100 دلار رو 600 یوآن حساب میکرد در صورتی که نرخ رسمی تبدیل دلاربه یوآن هر 100 دلار 649 یوآن بود رفتم بانک و دلارها رو چنج کردم و بعد از دو روز رفتم گفتم 1400 دلار من رو پس بدید تا کرایه اتاق هارو به یوآن بهتون بدم در کمال ناباوری 1400 دلار رو بدون ذره ای کم و کاست بهم پس داد و من به یوآن پولشون رو دادم؟؟؟آخه مشتری مداری تا چه حد؟؟؟؟خدایا مارو بد عادت نکن؟؟؟؟)
بعد از چک این رفتیم سراغ ناهار،اطراف هتل پر از رستوران چینی بود یه دوری زدیم و به علت خستگی زیاد و پیدا نکردن فست فود دل رو به دریا زدیم و وارد رستوران چینی شدیم.اونجا بود که یکی از تند ترین غذاهای عمرم رو خوردم من به غذای تند عادت دارم تو سفرم به هند هر غذایی که بگید رو امتحان کرده بودم ولی اینقدر نسوخته بودم اصلا متوجه نمیشدیم غذاش چی بود.
لوبیا سبز و تخم مرغ نیمرو و لوبیا پر از فلفل تند سرخ شده این یه غذا،غذای برادرم فلفل قرمز تند سرخ شده،بادوم زمینی با پوست تفت داده شده و سیب زمینی نگینی خام؟خانومم ماهی سفارش داده بود ماهی آب پز تو یه ظرف پر از روغن با کلی زنجبیل که قابل خوردن نبود، ناهار رو خورده و نخورده برگشتیم هتل.
هتل دقیقا روبروی کنسولگری روسیه قرار داشت از هتل تا اول خیابان باند 3 دقیقه پیاده بیشتر راه نبود با برادرم یه گشتی در خیابان باند زدیم و برگشتیم هتل.5 نفری پیاده راهی خیابان باند شدیم از پل معروف و زیبای فلزی waibaidu گذشتیم و بعد از ده دقیقه پیاده روی در کنار گذر معروف باند خودمون رو در خیابان Nanjing road دیدیم.
واقعا تماشایی بود پر از مرکز خرید یه گشتی زدیم و قیمت ها هوش از سرمون برد،شام فست فود خوردیم و پیاده به سمت هتل برگشتیم از خستگی زیاد دیگه رو پاهمون بند نبودیم.
روز دوم
صبح بعد از یه خواب حسابی و خوردن صبحانه پیاده راهی باغ یویوآن شدیم.ایستگاه متروyuyuan garden (خط 10 مترو به رنگ بنفش) نزدیک بازارچه یویوآن است و با نفری 3 یوآن به راحتی میتونید به باغ یو برید.
از هتل پیاده حدود 15 دقیقه بیشتر راه نبود ومسیر از خیابان باند میگذشت.سر راه در بانک چین bank of china مقداری دلار چنج کردم (هر 100 دلار 649 یوآن).در مسیر وارد پارکی شدیم که درختان بامبو داشت و بعد از پارک وارد بازارچه باغ یویوآن شدیم.
حکایت ساخته شدن این باغ هم شنیدنی است ، در گذشته دور ، تنها اعیان و اشراف چینی توانایی تحصیل داشته اند ، پدر و مادری فقیر با سخت کوشی فراوان پسرکوچکشان را به مدرسه می فرستند ، این پسر بچه کوشا، به خوبی از پس تحصیل علم و دانش بر می آید ، به گونه ای که به مقامی ارشد نزد امپراتور وقت دست می یابد.
بعدها برای قدردانی از پدر خود این خانه را به سبک و سیاق خانه های اشرافی آن زمان برای پدرش مهیا می کند ، اما پدر پیر در راه رسیدن به این خانه جان خود را از دست می دهد و هرگز زیبایی محسور کننده این باغ نصیب چشمان پیرش نمی شود.دور تا دور باغ یو بازارچه ای است پر از سوغات و اسباب بازی.این بازارچه بهترین محل برای خرید لوازم تزئینی واسباب بازی و سوغاتی است.منتها برای خریدحسابی باید چونه بزنید مثلا من یه اتو بخار دستی که قیمت 260 یوآن میگفت و به 70 یوآن خریدم آخرش هم نفهمیدم قیمت واقعی چقدر بود.
خلاصه کنم هر چی سوغاتی،اسباب بازی یا لوازم تزیینی میخواهید بخرید چون نه تو شانگ های نه تو پکن هم از نظر قیمت هم از نظر تنوع مثل اینجا پیدا نمی کنید.اگه یه سر بیرون بازارچه بزنید پاساژهایی هست که قیمت هاش از داخل بازارچه کمتره.
ورودی باغ هر نفر 50 یوآن و بازدید از باغ حدود 2 ساعتی زمان میبره.یکی دیگه از دیدنی های بازارچه یویوآن معبد خداست و ورودی اون 10 یوآن.جای جالبی بود و ارزش دیدن و وقت گذاشتن و داره .بعد از بازدید از باغ رفتیم سراغ خرید،داخل بازارچه پاساژی بود که طبقه دوم و سومش پر از لباس به قیمت مناسب البته اینم بگم که اکثر مغازه ها لباس زنونه میفروختن. ناهار جاتون خالی طبقه زیرین این پاساژ مش دونالند خوردیم و برای بازدید از معبد خدا به راه افتادیم که متاسفانه تعطیل شده بود.
برنامه بعدازظهر بازدید از محله xin tin di (به چینی شین تین دی)بود.با مترو از ایستگاه یویوآن هر نفر 3 یوآن تا ایستگاه شین تی دی رفتیم دو ایستگاه بیشتر فاصله نبود.
ایستگاه مترو طبقه زیرین مجتمع خرید بزرگی قرار داره و در همون طبقه سوپر مارکت بزرگی است یه چرخی اونجا زدیم و بعد از مقداری خرید به سمت این محله رفتیم (در جنگ جهانی دوم حدود 70 درصد از ساکنین شانگهای در محله شیکومن زندگی می کردند. بیشتر آنها طی دو دهه برای پیشرفت تلاش کردند که یکی از ثمره های آن تبدیل 8 هکتار از زمین های منطقه به یک مجتمع بزرگ تجاری شامل فروشگاه های فراوان در کنار رستوران های بزرگ است و نام آن Xintiandi است. Xintiandi به معنی بهشتی جدید روی زمین است. رستوران های آن از زمان ناهار تا بعد از نیمه شب مملو از جمعیت می باشد.)
این محله پر از کافه های خیابانی و رستورانه و جون میده برای پیاده روی.حدود دو سه ساعتی گشتی زدیم و به مرکز خرید بزرگ hong kong رسیدیم در این محله تعدادی مرکز خرید شیک و بزرگ قرار داره که فقط تونستیم تماشا کنیم.خیابان این محله شب ها حسابی شلوغ و پر رفت آمده و آخر شب پر از فراری و لامبورگینی و پورشه و… میشه که صداشون گوش رو نوازش میده.ساعت حدود 11 بود که با تاکسی به قیمت 16 یوآن برگشتیم هتل.
روز سوم
برنامه این روز بازدید از میدان مردم و موزه اصلی شانگهای.
صبح پیاده تا ایستگاه نانجبنگ رود شرقی رفتیم و با مترو تا ایستگاه میدان مردم که یک ایستگاه بیشتر فاصله نبود و نفری 3 یوآن.بعد از کلی پرس و جو موزه اصلی شانگهای پیدا کردیم( درست روبروی سالن تئاتر شانگهای) و به بازدید موزه رفتیم(ورودی رایگان)چند ساعتی بازدید از موزه زمان برد و بعد از اون با مترو به خیابان Sichuan north رفتیم. هم یه دوری زده باشیم و هم خرید.قیمت ها در این خیابان مناسب تراز جاهای دیگه بود ولی ارزش رفتن نداشت تا حدود 10 شب در این خیابان بودیم.
میدان مردم ساختمان روبرو تئاتر شانگهای
موزه شانگهای
خیابان سیچوآن شمالی
اینو به یاد داشته باشید در چین از هیچ کس نمیشه آدرس پرسید ما با اینکه نقشه داشتیم اینقدر چرخیده بودیم که نمیدونستیم کجا هستیم از هر کس هم که میپرسیدیم و نقشه رو بهش نشون میدادیم نمیتونست بفهمه که ما کجای نقشه هستیم که خیلی اتفاقی از جلوی ایستگاه پلیس سر در آوردیم داخل رفتیم و از افسر پلیس آدرس پرسیدیم اون هم خیلی با حوصله و با دقت محلمون رو نقشه پیداکردو فهمیدیم از هتل خیلی دور شدیم.خودشون برامون تاکسی گرفتن و رفتیم سمت هتل.جالب اینجا بود که جلوی درب اداره پلیس افرادی بودن من فکر کردم خلاف کارن در صورتی که وقتی فهمیدن که منتظر تاکسی هستیم همشون بسیج شده بودند که برامون تاکسی بگیرن وقتی هم که افسر پلیس برامون تاکسی گرفت حتی درب تاکسی رو هم برامون باز کردن و منو شرمنده خودشون کردن.کرایه تاکسی تا هتل 20 یوآن شد.
-صبح از کارمند هتل خواسته بودم که برای پس فردا ساعت 10بلیط قطار رو که رزرو کرده بودم برامون بگیره.قطار سریع السیر شانگهای پکن 3 کلاس مختلف داره درجه 2 به قیمت 553 یوآن درجه 1 به قیمت 933 یوآن و کلاس تجاری به قیمت 1748 یوآن(از 6:40 صبح تقریبا هر 10 دقیقه یه قطار به سمت پکن حرکت می کنه و یه سری زمان های خاص مثل 9 و 10 صبح مسیر رو 4:58 و یه سری از قطار ها چون ایستگاه های بیشتری بین راه توقف می کنند حدود 5:58) پنج عدد بلیط درجه دو گرفتیم و نفری 5 دلار هم گرفتن که بلیط ها رو بیارن هتل تحویل بدن.
از پاسپورت ها کپی گرفتن و پول پرداخت کردیم وکارمند هتل گفت ساعت یک بعد از ظهر بلیط رو میارن و شما هر وقت خواستید بیاید بگیرید.
روز چهارم
برنامه این روزشهر بازی شانگ های معروف به هپی ولی بود.بعد از پرس جو زیاد فهمیدیم که تا شهر بازی حدود یکسات ونیم زمان رفتن و کرایه ون برای رفت و برگشت نزدیک 700 یوآن میشه ،با مترو هم از خط 9 تا ایستگاه dongjing باید رفت و از اونجا با اتوبوس های شهربازی تا شهر بازی که حدودا سه ساعتی زمان میبره.
این بود که شهر بازی رو گذاشتیم برای پکن و رفتیم معبد خدایان در باغ یویوآن.برنامه بعد از ظهر بازدید از برج اورینتال و منطقه پودونگ بود.نیویورک آسیا که میگن همینجاست.با تاکسی نزدیک برج پیاده شدیم هوا مه آلود و منظره برج وسط مه واقعا دیدنی بود.
داخل دیزنی لند که زیر پل هوایی معروف لوجزیائو بود گشتی زدیم و دوری روی پل هوایی.از بالای پل داخل مرکز خرید ifc شدیم و بعد از کمی گشت و گذار و خوردن شام در pizza exprees خواستیم برگردیم هتل،جالب اینجا بود که هتلمون رو از این سمت رودخونه می دیدیم و 5 دقیقه ای پیاده بیشتر راه نبود ولی از وسط رودخونه.
5 نفر بودیم و تاکسی معمولی برامون نیگه نمیداشت و تا میدیدن توریست هستیم قیمت هارو بالا میگفتن.این بود که رفتیم داخل هتل ritz یکی از گرونترین هتل های شانگهای و از کارمندش خواستیم برامون یه ون بگیره با گوشی همراهش برامون یه ون گرفت و کرایه مسیر رو از حساب خودش به حساب راننده واریز کرد و ما هم نقدی تقدیمش کردیم،ون بعد از یه ربعی اومدو تا دم در ماشین بدرقمون کرد.دم چینی ها گرم.