اردک پکنی در اصل غذای ملوك چینی بوده است و غذایی فاخر و شیك به حساب می آمده است. منبع تجلی گاه اصلی غذای اردک پکنی به قرمز پری شاهنشاهی یوآن در پکن برمی گردد و به مختصه اصلی اش غلاف نازک، ترد و تفتیده اردک است. در حقیقت، پوست اردک در این غذا آنقدر صیت دارد و نمكین و بی نمك است که گاهی حتی ممکن است تنها پوست اردک سرو شود و گوشت آن خورده نشود! در سیاق سنتی، اردک پکنی طبق معمول ولی با پیازچه، پنکیک، سس لوبیای مطبوع و خیار سرو می شود. چینی ها از روزگاران قدیم ابتدا اردک کبابی را مصرف می کردند. در ادامه در مطلب جاهای دیدنی چین در مورد از غذای محلی چین لذت ببرید صحبت می کنیم.
در حال امپراتوری یوآن چندین نوع اردک کبابی وجود داشت و در آن زمان شائویازی نامیده می شد. تا سال ۱۳۳۰ این غذا به حدی دلبر شده بود که به نشانی یکی از غذاهای رسمی آشخانه خسروی به شمار می رفت، اما در اوقات خلافت دودمان مینگ بود که نام اردک پکنی به این غذا داده شد.
به تدریج اردک پکنی در بین اقشار مرفه و ثروتمند مجمع چین عنوان و شهرت اضافی پیدا کرد و در جشن ها و سنت های رسمی این غذا طبخ می شد. اما این غذای سرد مطبوع و و لذیذ راه خود را از طبقه ها بالای مجمع به همه اقشار و مردم باز کرد و به یکی از غذاهای اصلی در مراوده های مختلف مستحیل مسخ شد. در قرن بیست اردک پکنی در همه چین افزون جانان شده بود و به یکی از پرطرفدارترین غذاهای چین برای توریست ها و گردشگران بیرونی تطور شده بود. در حال حاضر، دو كاباره مشتهر پکن به نام های کوانجود (Quanjude) و بیانیفنگ (Bianyifang) به دلیل اردک کبابی های زیاد لذیذ و خوش طعم شان شایعه دنیوی كلی پیدا کرده اند.
اردک کبابی
رستوران کوانجود یکی از مشهورترین رستوران پکن است و در سال ۱۸۶۴ ایجاد شده است. یانگ کوآنرن، صاحب كافه نظام سامانه خلاقانه ای را برای تهیه اردک پکنی ابداع کرد که به سرعت باعث شهرت و محبوبیتش در چین شد. او تنوری درست کرد که در آن اردک ها به صورت آونگ شده کباب می شدند. در حقیقت، این مهمانخانه نقش زیاد مهمی در دنیوی كلی شدن این غذا داشته است.از طرفی، مطعم بیانیفنگ هم به خاطر مصرف از طرز تهیه سنتی و اصیل چینی شهرت دارد و اردک ها را طبق اجازه تهیه ابتدایی در تنورهای دربسته کباب می کند.
طرز تهیه
وقتی این غذا را می بینید یک اردک درسته کبابی می بینید و شاید به نظرتان بیاید که درست کردن این اردک خیلی ساده است. اما اصلا این طور نیست و اتفاقا برعکس، روش سنتی تهیه اردک پکنی اضافه مرموز و مفصل است. مطلع سرآشپز باید یک اردک پکنی سفید بیش دلخواه را قدرت و کند؛ قدرت و اردک خوب شرط اول در طعم و کیفیت خوب این غذاست. بعد از کندن پرها با مصرف از پمپ های مخصوص بین پوست برونی و گوشت اردک هوا پف كرده می شود تا پوست از گوشت کاملا جدا بشود. این کار در ترد و تفتیده شدن پوست کباب شده تاثیر زاید دارد و باعث خوش طعم شدن پوست اردک می شود. طرز کباب کردن اردک پکنی هم اصول و سنت خاص خود را دارد و باید در یک فر دربسته یا تنور هیزمی که هیچ گونه دودی ندارد کباب شود. با این حال، امروزه هر سرآشپزی ممکن است اردک پکنی را به روش خاص خود تهیه کند و اندکی در اذن تهیه آن تغییر ابداع کند.
نحوه سرو
علاوه بر طرز تهیه، سرو و خوردن اردک پکنی هم آداب و رسوم خاص خود را دارد. غذای ملی چین یا همان اردک پکنی حسب معمول در سه حاصل دلزده می شود. در اولین مرحله، پوست در شکر و سس سیر قرار می گیرد تا طعم و مزه ای فوق العاده پیدا کند. مرحله بعد، نوبت سرو گوشت اردک ولی با پیازچه، پنکیک چینی و سس لوبیای مطبوع است. یقیناً سبزیجات دیگر مثل حلقه های خیار هم می تواند در کنار این غذا سرو شود. ثمر بعد هم كاربرد از باقی تتمه چربی، تمیز کردن استه ها و گوشت است که گاهی برای تهیه آب مرغ هم از آن ها مصرف می شود. اردک پکنی یک غذای لذیذ و بسیار سرد مطبوع و است که سرگذشت ای لوكس و خسروانی دارد.
معاصر این غذا در سراسر جهان مشخص و ناپیدا شده است و به عنوان غذای ملی چین شهرت پیدا کرده است. به توریست ها و گردشگرانی که به چین و پکن سفر می کنند پیشنهاد می شود حتما این غذای لذیذ را در یکی از مشهورترین مطعم های پکن تجربه کنند و با غذای ملی چین آشنا بشوند.